Monday, January 3, 2011

जन्मो जन्मीचा बंध नकळत पणे उलगडला

आपली मैत्री,ना रक्ताचे ना नात्याचे बंधन ...... 
ते तर आहे आभाळाचे एक स्वप्नरंजन ........
नवरत्नांच्या हारामधले एक अनमोल रत्न ........
डवरलेल्या वेलीवर बहरलेले एक नाजूक फुल .......
जणू मनाची मनाला पडलेली एक रानभूल .......
           केवळ निरागस ,निर्वाज्ज्या,स्वच्छ ...........
ना स्वार्थ ,ना मतलब ,ना हेतू ........
हा तर केवळ दोन मने जोडणारा सेतू ....
प्रेम म्हणू कि मैत्री ?नको ती शंका नको तो प्रश्न 
हा तर केवळ शब्दांचा खेळ ........
भावलाय मला हा भावनांचा भावनांशी मेल.....
तुझ्यासाठी जे वाटतंय ते प्रेमापेक्षाही जास्त आहे ........
शब्दात मांडण्यासाठी प्रमाण त्याचे व्यस्त आहे .........
काय आहे तुझे प्रेम ?इतके प्रेरक कि सरळ ,साधे आयुष हि झाले आहे दिल्खेच्च्क .........
            हजारो माणसे असतात सभोवती ,
पण तुझा चेहेरा आपलासा वाटतो .....
बोलण्यासाठी सगळे असतात ,पण मन मात्र 
तुझ्यापाशी मोकळे होत ......  
मनाची तर काय सांगू कथा ,वेडे खूप खूप हळवे ,
तुझ्यावरील संकटाने डोळे भरतात माझे ........
जुने ,नवे स्पर्श तर होतात वरवर ,
का तुझ्या सहवासाची ओढ लागल्ये खोलवर ?
         मनाचा तळ गाठायला मन माझे आसुसले ....
शोध शोध शोधले मनभर भिरभिरले ......
एक हळव्या क्षणी तर्कालाही त्याचा सूर गवसला ...........
आणि जन्मो जन्मीचा बंध नकळत पणे उलगडला ..............

No comments:

Post a Comment